مقاله و پروژه و ...شارژ

شبکه های مِش بی سیم  (WMNs)چند کاناله-چند فرکانسه(MCMR)  را می توان یکی از نمونه  شبکه های بی سیم چند هاپه  دانست. در یک MCMR WMNs مرسوم، هر گره دارای چندین پیام رادیویی با چندین کانال موجود بر روی هر رادیو می باشد، که به گره ها اجازه داده تا بتوانند ارسال و دریافت های همزمانی داشته باشند. بناباین، کارائی شبکه نیز بهبود پیدا می کند. همه پخشی ایمن، به عنوان یک تکنولوژی کلیدی در WMNها می تواند انتقال داده ها را به صورت مؤثر و کارآمد فراهم سازد.GreedyCode یکی از کدینگ های شبکه بوده که بر مبنای پروتکل همه پخشی ایمن میباشد. این کدینگ به وسیله ی گروه ما قبلاٌ پیشنهاد شده بود. در این مقاله، ما سناریوهای همه پخشی یک به چند را در نظر می گیریم  و یک پروتکل جدید GreedyCode ایمن را ارائه خواهیم داد که از دو جزء تشکیل شده است: تخصیص زمان و برنامه ریزی لینک.

به طور خاص، ما یک استراتژی تخصیص کانال سطحی (LCAS) را پیشنهاد میکنیم و تعداد بسته های داده ای را که قرار است در هر زمان بر اساس اطلاعات بازخورد ارسال شود را نیز از گره های همسایه ی هاپ مشخص می کنیم. علاوه بر این، هر گره ی واسط که داده ها را به صورت کامل دریافت می کند ، می تواند آن داده ها را به گره هایی ارسال کند که دیگر این پروسه را تکرار نکند. این پروسه تا زمانی که تمامی گره های مقصد داده ها را به صورت کامل دریافت کنند، تکرار می شود. نتایج شبیه سازی نشان میدهد که روش ما دارای تأخیر بسیار کمی در شبکه و توان کاری بالایی نسبت به پروتکل های جاری مانند Greedy Code ، MCM و غیره میباشد.

1.مقدمه

شبکه های مِش بی سیم  (WMNs)چند کاناله-چند فرکانسه(MCMR)  را میتوان یکی از نمونه های شبکه های بی سیم چند هاپه  دانست. این شبکه ها، به وسیله ی موازی سازی ارسال بسته ها بر روی چندین کانال و فرکانس، توان کاری شبکه را افزایش می دهند. همچنین از این شبکه ها می توان در مسئله ی Last Mile برای توسعه ی اتصالات اینترنت استفاده کرد[1].

همه پخشی ایمن به عنوان یک تکنولوژی کلیدی می تواند انتقال داده ها را به صورت ایمن فراهم سازد، از این رو این یک مسئله ی اساسی است که چطور یک گره می تواند این اطمینان را پیدا کند که داده ها را به صورت کامل علیرقم کیفیت پایین لینک ها دریافت کرده است.

کدینگ شبکه(NC) که توسط Ahlsede[2]  پیشنهاد شد، باعث افزایش کارائی شبکه می شود. به وسیله ی ترکیب محتوای بسته های چند تایی قبل از ارسال، و همه پخشی بسته های کدگذاری شده ی متفاوت به وسیله ی گره های واسط، NC باعث کاهش انتقال های دوگانه یا چندگانه می گردد.

شبکه های مِش بی سیم(WMNs)  امروزه به دلیل اینکه به یکی از ابزارهای مؤثر در زمینه ی فراهم ساختن اینترنت BroadBand  مبدل گشته اند، مورد توجه زیادی قرار گرفته اند. در این شبکه ها، بهره وری و توان کاری، یکی از معیار های مهم مشخص کننده ی کیفیت سرویس می باشد. این شبکه ها، از فرکانس های رادیوئی چندگانه و کانال های ارتباطی متعامد ، به منظور کاهش تداخلات و درعین حال افزایش توان کاری استفاده می کنند. در کار صورت گرفته شده توسط ما، ما یک شِمای تخصیص کانال بر مبنای کلاستر را پیشنهاد می کنیم و فرض می کنیم که  واسط های رادیویی بی سیم نیز مجهز به کارت واسط شبکه IEEE 802.11  می باشند. ما به طور وسیعی به وسیله ی شبیه ساز شبکه NS-2، به شبیه سازی کارهای خود پرداخته و نتایج را با تکنیک های تخصیص کانال مشهور مقایسه کرده ایم، که نتیجه ی آن، یک افزایش قابل توجهی در توان کاری شبکه بوده است.

واژگان کلیدی:

1.مقدمه

شبکه های مِش بی سیم[1,2] ، با درجه ی بالایی از تحمل پذیری در برابر خطا و هزینه ی بسیار پایین توسعه و نگهداری، خود را به صورت پویا سازماندهی و پیکربندی می کنند. روش های جایگزینی برای شبکه های Wi-Fi مرسوم وجود دارد، که نیاز به زیرساختارهای بزرگی داشته و متحمل مسئله ی اتصالات Last Mile می باشند.WMN ها، پلت فرمی را فراهم ساخته اند که نوع های متعددی از شبکه ها اعم از WSN، Wi-Max و شبکه های سلولا را در آن پلت فرم ادغام کرده و اتصالات اینترنت Broadband   را برای گره های سیال و یا نواحی دور دست فراهم ساخته است.